(بازگشت براي گرفتن انتقام)
يكي ديگر از معتقدات شيعه رجعت يا بازگشت مهدي امام دوازدهم است و مي‌گويند كه يكي از اهداف اساسي‌بازگشت امام دوازدهم گرفتن انتقام است. آنها مي‌گويند چون مهدي از سردابي كه در آن مخفي شده است، بيرون بيايدخداوند اهل بيت و همچنين دشمنان اهل بيت كه خلافتشان را غصب كرده‌اند زنده مي‌كند، (منظور شيعيان از دشمنان‌اهل بيت و در رأس آنها ابوبكر و عمر و عثمان رضي الله عنهم اجمعين است) و امام مهدي گردن غاصبان خلافت اهل‌بيت را مي‌زند و بدينوسيله انتقام اهل بيت را مي‌گيرد. (يعني كه هدف انتقام است نه نجات جهان از ظلمت و گمراهي وگستردن عدل و داد) بايد پرسيد فايده زنده كردن بقول آنها دشمنان اهل بيت و مجدداً گردن زدن و كشتن آنها درچيست؟!
در تفسير صافي ج1 ص172 آمده است چون مهدي از سرداب بيرون آيد ريه و نسل قاتلان امام حسين را به جرم‌اعمال پدرانشان خواهد كشت. شخص مهدي 500 نفر از قريش و معاويه و يزيد را گردن زده و نيز عائشه همسر پيامبر(ص) را شلاق (حد) خواهد زد.
اين قول و گفته شيعيان كه نسل و ذريه قاتلان حسين (رض) به جرم كارهاي پدرانشان مجازات شده و به قتل مي‌رسندمشابهت زيادي با فكر و عقيده مسيحيان دارد كه مي‌گويند:
الخطيئة الاولي الموروثة ـ به اين معني كه بار گناه و اشتباه پدران را فرزندان حمل مي‌كنند و هر گاه فرزندي از آنان بدنيا بيايد گناه پدر بر گردن فرزند خواهد بود.
اين عقده و قول شيعيان مغاير فرموده خداوند است كه در قرآن مي‌فرمايند: «و لا تزروا وازرة وزر اخري» هيچ‌كسي بار گناهان ديگري را حمل نخواهد كرد. (سوره انعام آيه 164)
حال اگر فرض كنيم آنطور كه آنها مي‌گويند ابوبكر و عمر رضي الله عنهما اشتباه و يا ظلم كرده باشند، اما چگونه است كه‌مهدي ادعايي آنها در انديشه مجازات همسر پيامبر (ص) است؟ مگر نه اين است كه خداوند فرموده همسران پيامبر(ص) مادران مؤمنين هستند. آيا توصيف عائشه توسط قرآن بعنوان مادر مؤمنان نشانگر طهارت و مبرا بودن ايشان ازتهمت و افترايي كه شيعيان نسبت مي‌دهند نيست.
سؤال اينجاست شيعيان چگونه خواستار وحدت شيعه و سني مي‌شوند در حاليكه معتقد و منتظر رجعت هستند تا به‌زعم خودشان در آن روز از اصحاب پيامبر (ص) انتقام بگيرند. شيعيان به اهل سنت نسبت مي‌دهند كه آنهااموي‌هستند، كما اينكه مداوماً اصحاب پيامبر (ص) را مورد طعن و لعن قرار مي‌دهند. شيعيان در اين مورد (البته ناخواسته وندانسته) موجد رحمت و بخشايش و ثواب براي اصحاب پيامبر (ص) هستند، چرا كه با هر ناسزاگوئي به اصحاب‌پيامبر (ص) خداوند بر اجر و ثواب صحابه مي‌افزايد. چگونه مي‌توانيم بپذيريم كساني كه نسبت به نزديكترين اصحاب‌و ياران پيامبر (ص) حقد و كينه دارند با ما كه افتخار رهروي و پيروي از پيامبر (ص) و اصحابش را داريم سر دوستي وبرادري خواهند داشت!
نوشته شده توسط اهل سنت جنوب
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر